SinterklaasSint en Piet gingen eens in een winkel kijken.
Piet begon meteen te zeiken.
Hij zei: "Ik heb geen zin meer, zoek maar iemand die met je mee gaat.
Altijd dat gezeur: wees voor kinderen een goede maat.
Nee doei!", en weg was Piet.
Sinterklaas was een beetje verbaasd, hij was het niet gewend een depressieve Piet.
Sinterklaas ging snel naar huis.
Misschien was Piet al thuis.
Maar hij was er niet.
Zijn goede Piet.
"Het is morgen pakjesavond," zei hij bedroefd.
Opeens, kwam er iets langs gezoefd.
Het kroop in een hoekje.
Hij had een heel klein boekje.
Sinterklaas ging kijken wat het was.
Een muis? Of? Hij had het mis!
Het was zijn Piet! Zijn eigen Piet!
Van vreugde zong hij een lied.
"Wil je morgen helpen?" vroeg Sint.
"Als je dat nog goed vindt."
"Tuurlijk je bent mijn beste Piet.
En vergeten heb ik je echt niet."
Zo wordt pakjesavond toch nog top.
En in ieder huis staat de boel weer op zijn kop.

Waardering: 5.86 met 21 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Esther

Printbare versie
Vertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:
Dit Sinterklaasgedicht verzenden naar een vriend(in) Deel dit Sinterklaasgedicht op Twitter Deel dit Sinterklaasgedicht op Facebook Deel dit Sinterklaasgedicht op LinkedIn

Volgende gedicht: Sint en Piet zaten te denken
Vorige gedicht: Wat hebben we hier nu gevonden?

 
© 2006 - 2022 Jan Hengeveld.