Sinterklaasgedicht

Eindelijk, op 5 december is het feest.
Hij kijkt dan even in zijn grote boek en leest..............?
Vijf december weer Sinterklaas en dan moet hij de kinderen kadootjes brengen.
En ze dan allemaal meebrengen.
Dan gaat de Sint met al zijn kracht
En begint dan met zijn grote opdracht.
Oooo, wat vind hij dat toch een pracht.
Dan gaat hij met zijn paard op het dak,
En met zijn grote cadeautjeszak.
Hij hoort de kinderen al in de verte zingen,
Ze zitten daar natuurlijk vol verwachtingen.
Ze hebben de schoen al gezet,
En gaan dan naar bed.
Dan wachten ze met smart,
Met hun bonkende hart.
Dan is het eindelijk zo ver, de volgende avond is aangebroken,
En ze zijn dan ook helemaal uitgesproken.
Want ze wachten allen nog maar af wat de Sint hen nu weer vanavond zou meebrengen en dan maar afwachten.
En zitten dan alleen maar in gedachten.
Wat zijn wij blij dat de lieve Sint weer bij ons is.
Dat vinden wij echt niet mis.
En we bedanken de Sint voor deze fijne avond.
Op deze vrijdagavond.
Nu gaan wij weer slapen.
We zitten al te gapen.
Welterusten Sint.
We horen in de verte al de voetstappen op het dak.
En de Sint met zijn grote cadeautjeszak.

Waardering: 4.4 met 20 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Maaike

Printbare versie
Vertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:

Volgende gedicht: Wandelend door de straten van Leiden
Vorige gedicht: Sinterklaas is een reuze vent