Sinterklaasgedicht

Diep in het woud op zoek naar ontdekking,
Liep Eliana Jonnes schuilend onder haar hoofdbedekking.
Strak turend door de dichte begroeiing,
Hopend op een klein teken van een bevolkingsuitroeiing.
Eerder had zij al diverse ontdekkingen op haar naam,
Maar hier was het toch wel erg onherbergzaam.
Ze stond op het punt om om te keren,
Toen een drager haar op iets bijzonders kwam attenderen.
Er was aan de linker flank iets verontrustends waargenomen,
Iets waar je als ontdekkingsreiziger alleen maar van kunt dromen.
Een open plek met resten van een oude tempel,
Ze rilde van top tot teen bij de eerste stap over de drempel.
Een vlugge rondblik tussen de gevallen stenen,
Bij het zien van deze ruïne stond ze te trillen op haar benen.
Nader onderzoek bracht haar gedachten op oude volken,
Ze zat direct met haar hoofd weer in de wolken.
Deze tempel was verlaten in de tijd van de Inca's of de Azteken,
Bij het vallen van de avond was ze nog niet uitgekeken.
Snel werden hier de tent en het kamp opgeslagen,
En was Eliana door dit moois helemaal lamgeslagen.
Op onderzoek straks bij het eerste ochtendgloren,
Maar eerst op zoek naar levenssporen.
Wil je weten wat Eliana zag tijdens haar expeditie?
Plaats je dan maar snel in haar positie.
Neem het doek voorzichtig van je surprise,
En doe zelf je eigen omgevingsanalyse.
Ik hoop dat hetgeen je ontdekt, je kan bekoren,
En treed vol trots in Eliana's voetsporen.

Dit gedicht is ingezonden door Anton

Printbare versie
Vertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:

Volgende gedicht: Sint was het land aan het afstruinen
Vorige gedicht: Sinterklaas zat eens te denken