Wat de Sint ook bedacht,
En welke correcties hij ook aanbracht.
Er zat geen enkel goed idee tussen,
De Sint huilde in zijn kussen.
Ook de Pieten huilden mee,
Zelfs de portier bij de entree.
Toen ineens riep de Sint:
"Ik ben toch niet blind?!
Want het idee voor Amy's surprise heb ik opgeschreven!"
En ja hoor, hij had alle Pieten bij elkaar gedreven.
Maar wat dat idee was, dat weet niemand.
Want het is geheim en alleen de Sint weet het en verder niemand.
Ja, de Pieten wisten wel wat, maar lang niet alles hoor!
En ze hebben toch bepaald geen slecht gehoor.
Nu moet het gedicht toch echt stoppen,
Anders moet ik gaan proppen.
Dit was het dan,
Ik hoop dat je er iets mee kan.
Dit gedicht is ingezonden door Melissa
Printbare versieVertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:
Volgende gedicht: Lieve Jeanet
Vorige gedicht: Lieve Anne