Sinterklaasgedicht

Sinterklaasje kom toch eens bij mij,
Maak het arme kind ook eens even blij.
Zelfs al hebben mijn ouders niet veel,
Krijgt jouw paardje hier toch steeds zijn deel.
De schoentjes staan reeds voor de deur,
Met een raapje en wat wortelgeur.
Het suikertje at ik zelf reeds op,
Vol spijt, want ik ben er van kapot.
Dus leg ik er een appeltje bij,
Dat is gezonder als lekkernij.
Al verdwijnt stilaan dit ritueel,
Bij al dat nieuw, zo commercieel.
De zwarte Piet draagt nog wel zijn kleur,
Maar houdt niet meer van zo veel sleur.
Doch dit schoentje vult hij met wat drop,
En nog wat gratis zonder voorschot.

Waardering: 7.21 met 29 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Jean-Paul

Printbare versie
Vertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:

Volgende gedicht: Beste
Vorige gedicht: Goedenavond Ad