Sinterklaasgedicht

De dagen worden donker en kil,
Alleen jullie, Sint en Piet, voelen mijn getril.
O, wat ben ik nerveus,
Uw komst volg ik als een speurneus.
Duurt het nou nog lang,
Wat hoor ik daar in de wandelgang?
De mooiste dag van het jaar,
Als kind leef ik hierheen zonder commentaar.
En dan zijn jullie er plots,
O, wat voel ik me apetrots.
Ik kreeg een cadeau,
Mijn bloed stroomt door me heen als een tornado.

Waardering: 6.48 met 29 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Anja

Printbare versie
Vertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:

Volgende gedicht: Sint heeft het weer voor elkaar
Vorige gedicht: De Sint is aangekomen