Rode wangen, blijde ogen, vol verwachting klopt hun hart.
Zal de Sint nu ècht wel komen, de tv heeft ze verward.
Met die prachtige verhalen, waar is toch het Pietenhuis?
De Pieten slapen nu héél simpel bij de kindjes zelf thuis.
Al die opgevoerde spanning, komt de Sint nu wel of niet?
Vreugdekreten, vlaggetjes zwaaien, daar zijn eindelijk Sint en Piet.
Schoentjes zetten, pakjesavond, pepernoten, marsepein.
Angstig dromen, gespannen smoeltjes, hoe heerlijk kan het avondje zijn?
Waardering:
6.37 met 101 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Ingrid
Printbare versieVertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:
Volgende gedicht: Sint en Piet zaten te denken
Vorige gedicht: Thomas