Sint was door de Wulplaan gelopen.
En Piet was achterom geslopen.
Piet bleef maar kijken en turen.
Sint dacht: "Dat kan nog heel lang duren."
Dus floot hij hard en zonder schromen.
Toen moest de knecht wel bij hem komen.
Hij kwam en zei: "O Sint, misschien had u dat ook wel willen zien.
Die kinderen maken het zo prachtig.
De klas wordt haast toverachtig.
Met huisjes, Pieten en Sinten heel goed.
Precies zoals het eigenlijk moet."
"En," zei Sint, "heb je het pakje voor Lisa verstopt?"
"Ja," zei Piet, "ik heb haar goed gefopt.
Met een wortel voor haar paarden.
Want dat is haar hobby, dat kan iedereen raden.
Ik heb er een gedichtje bijgedaan.
Zodat wij verder kunnen gaan."
Lieve Lisa veel plezier met je presentje en lukt dat niet,
Stuur dan volgend jaar een brief naar de Hoofdpiet.
Waardering:
5.76 met 21 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Nicole
Printbare versieVertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:
Volgende gedicht: Regen, storm en wind
Vorige gedicht: Beste Marianne