Sinterklaasgedicht

Beste vriend,

Ik droomde over jou vannacht,
Dit had je van mij waarschijnlijk niet verwacht.
Ik mocht eens met jouw Pieten mee,
Op de grote stoomboot ver in zee.
De Pieten begonnen apenkuren uit te halen,
En vertelden de waanzinnigste verhalen.
Sinterklaas begon zich op te winden,
Zodat de Pieten er iets op moesten vinden.
Ik dacht: "Misschien kan ik helpen,
Om zo de Sint zijn verdriet wat te stelpen."
Ik vroeg de Sint zijn reden tot paniek,
Of was hij misschien een beetje ziek?
"Neen kind, ik geraak alleen maar in paniek!
Mijn speelgoed staat in de fabriek,
En mijn Pieten lachen zich een kriek!
Hoe kan ik hen doen luisteren,
Wil jij hen misschien een woordje toefluisteren?"
De Pieten verstaan de onrust van de Sint,
En beloven de pakjes te maken voor ieder kind.
"Wakker worden, opstaan," klinkt het naast mijn bed.
Oh nee, ik heb mijn wekker niet gezet.
"Is de Sint nu al geweest?"
"Ga maar kijken, het wordt een groot feest."
Ik haast mij vlug van de trap,
Want mama maakt soms wel eens een grap.
Yes! Yes! De tafel staat vol pakjes waar ik erg van geniet,
Bedankt Sint, bedankt Piet!

Waardering: 5.72 met 103 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Pascale

Printbare versie
Vertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:

Volgende gedicht: Sint en Piet hebben eens zitten denken
Vorige gedicht: Sint wordt gek van al dat denken