De Sint keek stiekem door het gordijn,
Toen haalde hij een schoen tevoorschijn.
Hij wist niet van wie hij was,
Wat stopte hij erin? Een groot stuk speculaas.
Hij keek nog eens goed,
Ook nog maar wat speelgoed.
Hij wou ook nog een rijm,
Die hij dan vast zou plakken met lijm.
Maar dat was een goed idee,
Hij ging naar de Kerstman toe op zijn slee.
Wat was het daar toch koud,
Maar zijn pak had een mooie inhoud.
Toen hij later wegreed,
En de volgende ochtend langs reed,
Hoorde hij jou zingen,
En hoog in de lucht springen.
Toen dacht ik: "Zo zo."
En jij zei: "Wat een mooi cadeau."
Bedank de Rijmpiet nou maar luid,
En pak snel die andere cadeaus uit.
Waardering:
5.6 met 70 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Jose
Printbare versieVertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:
Volgende gedicht: Beste Fred
Vorige gedicht: In 2002 wilde de Sint eens iets heel anders