Sinterklaasgedicht

Wielrennen

Beste Robert,

Afgelopen week heb ik mijn grote boek er weer eens bij gepakt,
En wat ik daar las, heeft er behoorlijk ingehakt.
De Pieten hadden heel wat wetenswaardigheden vermeld,
En zo las ik hoe jij afgelopen zomer zwaar werd teleurgesteld.
Speciaal vrij genomen om jouw sportevenement te kunnen volgen,
Maar het verliep zo anders dan je hoopte en je was daarover zeer verbolgen.

Robert die geen Tour de France uitkijkt, asjemenou.
Daar moest ik het mijne van weten en wel heel gauw.
Wat was de reden voor zo'n drastisch besluit?
Wat haalde Roberts enthousiasme zo verschrikkelijk onderuit?
Ik vroeg de Sportjournalist-Piet om een uitgebreid verslag,
Die vervolgens vertelde over de perikelen van dag tot dag.

Het ging over koffiemolentjes en rijden op een te grote plaat,
Over demarage, chase patate en een achtervolger die geparkeerd staat.
Over harkers en krabbers die vierkant rijden,
En klasbakken die met 2 vingers in de neus om de koppositie strijden.
Over berggeiten, duiven en broer konijn,
En renners die met het hol open de snelste proberen te zijn.

Over mannen die vrijwillig het snot voor de ogen rijden,
En zij die hangend aan het elastiek helse pijnen zullen lijden.
Het ging over linke ballen, derde ballen, nog net geen voetballen,
En over pannenkoeken die hard op het asfalt vallen.
Over de straatstenen die uit de weg werden gereden tot aan de meet,
Maar wat was Parijs nog ver, zoals dat heet.

Over Tom Boonen die bijna de hele Tour reed in het groen,
En die in de slotrit voor dat tricot nog erg zijn best moest doen.
Over Boogie en Thomas Dekker die er meermalen een snok aan gaven,
Om de koppositie van hun ploegmaat te helpen handhaven.
Piet strooide met wielertermen, was helemaal in de ban,
Maar eerlijk gezegd Robert, ik begreep er nog altijd de ballen van!

Dit was toch wielrennen zoals het moest zijn?
Jouw wereldje, jouw sport, jouw terrein.
Hiervan gaat jouw bloed toch sneller stromen?
Je zou er spontaan klaar van kunnen komen.
Dus waarom dan in hemelsnaam gestopt met kijken?
Maar de reden zou mij zeer spoedig blijken.

Piet was aangekomen bij de rit over de Aubisque, die was nog beter dan verwacht!
Contador viel aan en moet "Kip, ik heb je," hebben gedacht.
Maar Rasmussen ging erop en erover en de concurrenten kregen patat,
Waarna de Raborenner nog steviger in het zadel zat.
Elke avond voor de buis, in extase, dit was mooi!
Maar toen, die totaal onverwachte beslissing van Theo de Rooij.

De man in het geel werd gedwongen vroegtijdig te vertrekken.
Ze waren niet wijs, dit was toch werkelijk van de gekken!?
Journalisten zaaiden twijfel over de "whereabouts" van Rasmussen,
En de ploegleiding was onverbiddelijk: "Je kunt gaan! Er van tussen!"
Met interne reglementen kan simpelweg niet worden gespot.
Een vermoeden van doping maakt immers het hele imago kapot.

Het ging alleen nog maar over EPO, controles en hematocriet.
De sportprestaties, de glorie, alles viel erbij in het niet.
De Raborenners, gedesillusioneerd en met gebroken harten,
Twijfelden terecht of ze nog wel wilden starten.
Iedereen was met stomheid geslagen en elk wielerhart had gebloed,
En een ieder vroeg zich af: "Komt het met die wielersport ooit nog goed?

Voor jou was de lol eraf, de Tour 2007 had jouw interesse verloren,
En beste Robert, het deed mij pijn dat te moeten horen.
Ik hoop dan ook dat je dit cadeautje zult "verslinden",
En je je verloren enthousiasme voor de wielersport zult hervinden,
Want ook al is het imago op dit moment danig aangetast,
De wielersport zal overwinnen, zeker en vast!

Sint.

Waardering: 5.5 met 15 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Barbara

Printbare versie
Vertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:

Volgende gedicht: Sint heeft gehoord
Vorige gedicht: Birgit heeft het prima voor elkaar