Sinterklaasgedicht

Sinterklaas zat weer te rijmen,
En dacht weer opnieuw aan al zijn geheimen.
Hij ging naar de Pieten kamer
Van grote schrik zag hij dat hij die weer moest opruimen.
Laten de Pieten maar weer voor hem duimen.
De Sint ging weer zitten op zijn stoel,
En dit keer had hij maar 1 doel.
Hij dacht aan een heleboel,
Een leuk kadootje vinden,
Voor iemand die niet in Sinterklaas gelooft.
Hij krabte even op zijn achterhoofd,
Een kadootje, een bootje of een autootje.
Niks voor een moeder,
Hij dacht aan een doosje poeder.
Nu heeft hij iets gevonden,
Samen met zijn speurhonden.

Er is geen suprise, wat ons erg spijt,
Want onze Suprisepiet was de plakband kwijt!

Waardering: 5.35 met 17 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Leanne

Printbare versie
Vertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:

Volgende gedicht: Zie ginds komt de stoomboot van Sint
Vorige gedicht: Lililala,