Sinterklaasgedicht

De sombere Sint

Somber zat de Sint voor zich uit te staren;
Moet ik hier nu helemaal voor uit Spanje komen varen?
Een game-boy, Bratz-auto of playstation twee;
Nee, je krijgt een kind niet snel meer tevree.
Vroeger, ja dat waren nog eens tijden;
Toen kon je je geld nog aan één enkel kadootje wijden.
En zo'n kind zat dan met een stralende snoet,
Je voelde het gewoon; dit zit wel goed.
Maar tegenwoordig zijn ze niet meer blij
Met een gewone pop of klei.
En het geld groeit nou immers niet op mijn rug.
Misschien moet ik gewoon maar weer naar Spanje terug.
Maar als je dan luistert aan zo'n schoorsteen,
Gaat er een warm gevoel door je heen
Je hoort ze vol overgave zingen,
En geeft ze gewoon stikdure dingen.

Waardering: 5.25 met 120 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Hanneke

Printbare versie
Vertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:

Volgende gedicht: Pieter m'n knecht keek door de schoorsteen
Vorige gedicht: Een leuk gedicht voor iedereen