Sinterklaasgedicht

Die sint die moest met zijn tijd meegaan,
Dus is hij naar de bibliotheek gegaan.
Daar heeft hij een middagje een computer bezet,
En heeft een paar rijmen erin gezet.
Het was voor onze oude baas,
In het begin allemaal erg dwaas.
Met al die knopjes en toetsen enzo.
Sint die vond het maar zozo.
Maar dankzij zijn allernieuwste Piet,
Verpestte de Sint de computer niet.
Het was zelfs zo, na een tijdje,
Vond de Sint de computer een aardigheidje.
Hij bleef maar razen over dat toetsenbord,
En zat daar heerlijk ongestoord.
Voor ieder mens in Nederland,
Gedichten te schrijven, niet met de hand.
Net zo lang tot de computer uitpuilde,
En de bibliotheek-juffrouw huilde:
"Sint, oh Sint, is het nu gedaan?
Ik zou heel graag naar huis toe gaan!
En kijken wat u voor mij heeft bedacht,
En of u bent langs geweest vannacht."
De Sint was net lekker aan het rijmen,
En wilde helemaal nog niet uit de bieb verdwijnen.
Hij vroeg die alleraardigste mevrouw:
"Ja en nu? Wat moet ik nou?
Ik ben nog lang niet klaar hiermee,
En het moet morgen af, o jee, o jee.
Kunt u mij niet helpen misschien?
Elk gedicht moet een regel of tien."
Daarop zei de vermoeide dame:
"U zit niet te wachten op mijn deelname.
Ik heb thuis een groot gezin,
Dat ik met heel mijn hart bemin.
En hoezeer ik u ook wil bijstaan,
Dat rijmen is niet zomaar gedaan.
Maar ik weet het goed met u gemaakt,
Deze bieb wordt niet zo goed bewaakt.
Als u nou blijft zitten, dan sluit ik nu af
Dan ben ik ook van dat probleem af."
Gelukkig had deze bieb een open haard,
Dus heeft de Sint het voorstel aanvaard.
De Sint kon als het werk was gedaan,
Gewoon door de schoorsteen naar buiten toe gaan.
De dame ging met een gerust gevoel naar huis,
Maar thuis dacht ze: "Toch is er iets niet pluis."
Maar ze wilde in die kou niet meer terug.
Ze zou de volgende dag vliegensvlug,
Naar de bieb gaan om te zien,
Of er iets mis was misschien.
De volgende ochtend kwam zij daar aan,
En zag voor de deur een paar Pieten staan.
De dame schrok en vroeg wat er was.
De Piet die het uitlegde was niet in zijn sas.
Sint was die nacht nog lang doorgegaan,
En dat had hem geen goed gedaan.
Sint had nu wel veel spijt,
Van dat meegaan met de tijd.
Want bij de computer hoort een probleem,
En dat is in sommige gevallen erg extreem.
Sint had van al dat typen RSI gekregen,
En kon zich in de schoorsteen slecht voortbewegen.
Hij was met zijn zere arm uitgegleden,
En nu lag hij daar beneden.
De Pieten konden er niet in komen,
Want dan zouden ze verkeerd terechtkomen.
Maar gelukkig kwam alles weer goed,
Sint werd afgevoerd met spoed.
In het ziekenhuis is hij genezen,
Zodat hij voor pakjesavond op tijd kon wezen.
Maar kijk niet raar op.
Als je Sint ziet met een verband om zijn kop!

Waardering: 5.25 met 136 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Karlijn

Printbare versie
Vertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:

Volgende gedicht: Weer een jaar voorbij, zucht de oude baas
Vorige gedicht: Traan in bedwang