Sinterklaasgedicht

Het kan wel eens zo gebeuren,
Dat je Naomi even hoort zeuren.
Zij wil dit of zij wil dat.
Er is altijd wel wat.
"Zo ben ik nu eenmaal," zegt ze dan.
Maar, meisje, dat is niet iets dat altijd kan.
"Veranderen van karakter doe ik toch niet."
Dat hoeft ook niet, vinden Sint en Piet.
Maar het gemakkelijker maken, moet toch kunnen.
Dat moet je anderen en vooral ook jezelf zeker gunnen.
Je bent een lieve meid en heel sociaal,
Maar op deze manier wordt het een ander verhaal.
Je zegt: "Ik hoef toch niet alles zomaar te accepteren?"
Maar dat geldt ook voor anderen om je heen, moet je leren.
Gedrag kun je leren te veranderen.
Ook open staan voor de mening van anderen.
Niet iedereen heeft het slecht met je voor.
Dat geldt ook op school, hoor!
Je wordt langzamerhand meer volwassen,
Maar op de weg daarheen is het toch altijd oppassen.
Houd voor ogen wat je later wilt worden en wilt doen.
Dat is de raad van Sint Kapoen.
Houd iedereen (ook al is het een heel klein beetje) te vrind
En wat je zoekt is wat je uiteindelijk ook vindt.
Dit gedicht meteen verscheuren is overbodig,
Want Sint had hier best even tijd voor nodig.
Je zult er om lachen, als je dit later nog eens leest,
En denken: "Wat een tijd is me dat toch geweest!"
Dit cadeautje is iets dat je vast verblijdt.
Je bent en blijft papa's & mama's lieve, grote meid.

Waardering: 5.2 met 15 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Judith

Printbare versie
Vertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:

Volgende gedicht: Sint wist het allemaal niet meer
Vorige gedicht: Ieder jaar is er die spanning weer