Er is iets, dat Bas heel goed kan.
Dat weet Sint van zijn Zwarte Pieterman.
Overal krijgt hij het voor elkaar,
En dat lijkt soms wel wat raar.
Dat begon al toen hij een baby was.
Hij was dan even niet in zijn sas.
Even rustig, Bas moest nu gaan slapen.
Maar hij kon alleen maar gapen.
"Ga nou slapen, Bas, toe nou."
Maar dat was wat Bas niet wou.
Pas als het bezoek luid begon te praten,
Kon Bas het slapen niet meer laten.
Tevreden tussen al dat kabaal,
Ging de slaap met hem aan de haal.
Ook tegenwoordig als hij last heeft van moeheid,
Valt hij zo in slaap, overal en altijd.
Sint is daar best wel jaloers op,
Want hij is ook een beetje een slaapkop.
Dit pakje heb je 's nachts nodig,
Dan zijn je kleren overbodig.
Lekker warm, lekker knus.
Van Sint en Piet een dikke kus.
Waardering:
4.6 met 15 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Judith
Printbare versieVertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:
Volgende gedicht: Geinige Sint en Piet
Vorige gedicht: Lieve Yvonne