Sinterklaasgedicht

Harry Potter in zeven jaren

Harry Potter en de steen der Wijzen.
Oei, oei, zal Hij Die Niet Genoemd Mag Worden na elf jaren herrijzen?
Na Zwerkbal, professor Krinkel en een driekoppige hond,
Was het Harry, die Voldemort in de weg stond.
Weg was het gevaar,
Dat scheelde nog geen haar.
Het allereerste deel van een spannende reeks,
Met reuzen, een magisch kasteel en een feeks.

Harry Potter en de geheime kamer,
Onze tovenaarsleerlingen werden al bekwamer.
In de vreemde takken van de toverkunst,
Al verleende Smalhart ze niet die gunst.
Fluisterende muren,
Leerlingen kregen kuren.
Spinnen in het verboden bos,
Haast was Harry weer de klos.
Maar ook deze keer op het laatst,
Reageerde Harry op zijn adequaatst.
Met de hulp van Felix werd Ginny uit de kaken van de Basilisk gered,
En konden ze elke nacht weer met een gerust hart naar bed.
Dat was het tweede deel,
En wederom was Harry nog heel.

Harry Potter en de gevangene van Azkaban,
Nu had een ander een aanvalsplan.
De gevaarlijke tovenaar Zwarts was ontsnapt,
Jaren geleden had hij met Voldemort aangepapt.
Dementors op Zweinstein,
Dat vond Harry helemaal niet fijn.
Maar na een bloedstollend avontuur in het Krijsende Krot,
Bleek er sprake van een complot.
Wormstaart was de verrader,
En Zwarts, bleek Harry’s peetvader.
Op Scheurbek ging Zwarts de vrijheid tegemoet,
In de Zweinsteinexpress ging iedereen weer naar huis.
Alles was weer pluis,
Dat was het derde deel,
Wat lazen we die toch veel.

Harry Potter en de vuurbeker,
Bij dit deel werden we af en toe wat bleker.
Wat spannend en sensationeel,
Blijft onze Harry nu wel heel?
Na het wereldse Zwerkbaltoernooi,
Leek onze held opnieuw een prooi.
Duistere plannen werden in Villa Vilijn gesmeed,
Terwijl Harry aan het Toverschooltoernooi meedeed.
Draken, Dolleman en een verslaggeefster met foute bril,
Wat is het toch dat Voldemort wil?
Het doolhof leidde tot wat iedereen doet vrezen,
De heer Voldemort was herrezen.
Nog een keer wist Harry te ontkomen,
Maar een goede vriend werd ze ontnomen.
Dit was het vierde duistere deel,
Van het lezen werden we bijna scheel.

Harry Potter en de orde van de Fenix,
Dat boek gaf ons ook weer wat kicks.
Een puberende Potter,
Het leven werd steeds rotter.
Het geheime hoofdkwartier aan Grimboudplein 12 in Londen,
Zelf hadden we het niet gevonden.
Op school maakte Omber iedereen het leven zuur,
Gelukkig vond Harry die speciale muur.
Van de kamer van Hoge Nood,
Die de leerlingen een geheime werkplaats bood.
Ook had Harry vreemde visioenen,
En hij stond onder de maretak een beetje te zoenen.
Op het Departement van Mystificatie gebeurde ook nog het een en ander,
Harry zag nogmaals zijn tegenstander.
Zijn peetvader verloor het leven in de strijd,
En tussen hem en Voldemort was het nog meer haat en nijd.
Perkamentus hielp een handje,
Het was weer op het randje.
Harry ging weer terug naar de Ligusterlaan,
De plicht was weer gedaan.
Dat was het vijfde deel,
De spanning vloog ons bijna naar de keel.

Harry Potter en de halfbloed prins,
De naam zei het al enigszins.
Weer een mysterieus persoon in het spel,
Wie is die halfbloed prins dan wel?
En wat voor vreemde zaken voert Malfidus uit?
Het is iets wat op onraad duidt.
En dan nog de lessen van Perkamentus,
Over het verleden van Voldemort gingen die dus.
Eindelijk had Slakhoorn de herinnering gegeven,
En wat er toen kwam deed ons beven.
Het was schokkend wat er werd onthuld,
Maar er werden ook wensen vervuld.
Liefde hing weer in de lucht,
Het ging met een traan en een zucht.
Maar bij Harry duurt vrede niet lang,
We werden bij voorbaat al bang.
Een vreselijk gebeuren in de grot,
Met lastige lijken en water in een rare pot.
Bij terugkomst was Zweinstein in gevaar,
En toen gebeurde er iets, het was heel naar.
Perkamentus werd vermoord,
Het heeft onze adem gesmoord.
Zo eindigde tragisch het zesde deel,
Aan de voet van het kasteel.

En dan ligt nu voor je het laatste deel,
Het allerlaatste jaar, maar niet in het kasteel.
Wie gaat er sterven en wie overleeft,
De Sint hoopt dat het je veel leesvertier geeft.
Om voor de laatste keer een nieuwe Harry Potter te mogen lezen,
Want laten we wel wezen,
Het is een hele eer,
Die speciale zevende en laatste keer.
Het wordt vast spannend, meeslepend en groot,
Heel veel plezier met Harry Potter en de relieken van de dood!

Waardering: 1 met 1 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Marga

Printbare versie
Vertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:

Volgende gedicht: Sint zat te denken
Vorige gedicht: Lieve Sinterklaas en Zwarte Piet