Sinterklaasgedicht

Schoentje gezet

Ik had mijn schoen gezet,
Daarna ging ik naar bed.
Nu hoor ik ineens iets kraken,
Psst, wie is daar op de daken?
Ik hoor toch echt getik daarboven,
Wil je me alsjeblieft geloven?
Ik roep: "Wie ben je dan?"
In de hoop dat de schim me horen kan.
Ik roep nogmaals: "Joehoe,"
Mama zegt: "Ga maar weer naar bed toe."
Rustig ga ik naar mijn kamer, omdat ik het spannend vind,
Wie zal het toch wezen: een dier, een Piet, de Sint?
Krak, tikke, tikke, tak,
Alweer geluid op het dak.
Ineens zie ik een Pietje in het licht van de maan,
Tevreden ga ik slapen en zeg de volgende morgen: "Ik zag een Pietje staan."
Mama zegt: "Kijk eens even in je schoen,
Volgens mij zag ik een Pietje daar iets in doen."
Snel ga ik er heen en daarna weer terug,
Ja hoor, echt, dat deed de Piet vlug.
Nu eet ik met gesmak,
Zeker weten vanavond vul ik weer de waterbak.
Wie zal het weten, wie zal het zeggen,
Of de Pieten er vannacht weer wat in zullen leggen.

Waardering: 7.6 met 35 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Sven

Printbare versie
Vertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:

Volgende gedicht: Een Doosje Geluk
Vorige gedicht: Kletsende, giechelende en vervelende kinderen