Sinterklaasgedicht

Op een vroege morgen stapte de Sint uit zijn bed,
Eén van zijn Pieten had al een bakje koffie gezet.
De Sint nam voorzichtig een slokje,
En ging helemaal van zijn stokje!
Hij wist niet meer wie hij was en hoe hij heette!
Zelfs de namen van alle kinderen was hij vergeten!
"Uw naam is Sinterklaas!"
Zei de Pieterbaas.
De Sint riep: "Wie ben ik? Wat doe ik hier?"
Piet zette de deur voorzichtig op een kier....
En rende weg....
Ooh, wat een pech!
De Sint is zijn geheugen kwijt!
Hij wordt ook een dagje ouder met de tijd.
Piet zal nu zelf cadeautjes moeten kopen,
Dus Piet zette het op een lopen.
Hij ging heel snel naar de stad,
Maar ho, wacht eens even! Wat is dat?
De Sint wist elke kindernaam uit zijn hoofd,
En ook wat hij als cadeau heeft beloofd!
Maar Piet weet dit allemaal niet en kan dus ook niets halen!
Op een bankje zat hij te balen....
Te balen en te denken,
Wat hij nu aan Daphne moest schenken.
Naar een oplossing ging Piet op zoek,
Hij dacht ineens aan het grote boek!
Hij begon zijn pas te verlangzamen,
In dat boek stonden alle kindernamen!
Daar zal ook Daphne's naam in staan,
Piet dacht: "Kom, we gaan er tegenaan!"
Als een speer ging hij weer helemaal terug,
Met de lege zak op zijn rug.
Een zak die snel gevuld zal zijn,
Voor alle kinderen groot en klein.
Aangekomen bij de stoomboot,
Nam Piet snel een stukje brood.
En heel snel ging hij op zoek!
Op zoek naar het grote boek.
Het boek met allerlei ideeën en verhalen,
Wat hij voor de lieve kinderen moest halen.
De Piet trommelde alle andere Pieten op,
Samen zetten ze de hele boot op zijn kop.
Alle Pieten hielpen met zoeken,
In alle kastjes, gaten en hoeken.
Maar niemand had het boek gevonden,
Totdat het nieuws werd uitgezonden!
"Hier volgt het nieuwsbericht,"
Zei een vrouw met een vrolijk gezicht.
"Gevonden, het boek van Sinterklaas!
Gebracht door een verwarde dwaas!"
Zo snel als hij kon ging Piet erheen,
Hij moest zich melden en kreeg het boek meteen!
Hij ging op zoek naar de letter D.
Maar, o nee!
De Sint was nog lang niet klaar!
Alle namen stonden door elkaar!
De Sint is een warhoofd!
Hij heeft sommige namen niet opgeschreven en Piet weet niet wat de Sint aan de kinderen heeft beloofd!
Hopend dat Daphne er toch in zal staan,
Ging hij op zoek naar haar naam.
Na lang zwoegen en zweten,
Zag Piet dat de Sint Daphne gelukkig niet was vergeten!
Maar wat was daar aan de hand?
Piet schreeuwde moord en brand!
Toen hij het lijstje van Daphne naging,
Zag hij daar geen enkel ding!
Geen cadeau, geen snoep!
Een andere Piet kwam af op het hulpgeroep!
Hij vroeg: "Wat is er aan de hand,
Waarom schreeuw je moord en brand?"
Piet vertelde over het lege papiertje!
De tweede Piet zei: "Ik weet een maniertje,
Gebruik gewoon je verstand,
Dan is er niets aan de hand!"
Piet vraagt zich af wat hij bedoelt,
Toen kwam het antwoord aangespoeld!
Piet kent Daphne heel goed!
En weet zelf wel wat hij voor haar kopen moet!
Piet haastte zich door het gangpad,
Op weg naar de Stad!
En Piet kwam terug,
Met een volle zak cadeautjes op zijn rug!

Veel liefs van Sint en Piet.

Waardering: 6.04 met 74 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Ilse

Printbare versie
Vertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:

Volgende gedicht: Sinterklaas, de goede man
Vorige gedicht: Door weer en wind gereden