O het verlangen.
De sint is terugkeerd in Nederland,
Dat maakt ons nog steeds zenuwachtig want,
Wat zou hij ons dit jaar geven?
Snoepgoed, dat mooie boek of vliegtuigje waarmee je kunt zweven?
Maar het duurt nog wel twee hele weken,
En in de tussentijd ben ik al bezweken,
Van de zenuwen want ik wil weten wat ik krijg.
Het is dat ik niet naar schreeuwen neig,
Want anders had ik het uitgegild over de daken,
Maar dat kan ik dus niet maken,
Want ja, wat zullen de buren wel denken?
Ik wacht wel ongeduldig af wat Sint mij zal schenken.
Waardering:
5.29 met 17 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Marlies
Printbare versieVertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:
Volgende gedicht: Geen peptalk van een Ratelband
Vorige gedicht: Terwijl de wekker staat te loeien