Sinterklaasgedicht

Terwijl de wekker staat te loeien,
En ik bomen lig om te snoeien,
Komt Nel daar alweer aan te zeuren.
Ik moet mezelf uit bed gaan sleuren.
Maar ik wil niet, voor geen goud,
Het is veel te donker en te koud.

Maar wat ruikt mijn neusje nou?
Er heeft iets geprutteld, nu kom ik gauw.
Lekker voor de kachel,
Zit ik nog een beetje te mokken.
Maar na drie koppen koffie,
Ben ik helemaal bijgetrokken.

Sint en Piet hebben er bij stil gestaan,
Dat deze moeite niet altijd door jezelf wordt gedaan.
Dit cadeau neemt je meisje wat werk uit handen,
En jou een heleboel andere toestanden.
En om je nu meteen de mond te snoeren,
Stellen wij als voorwaarde dat jij dit zelf uit moet voeren.
Het hoeft niet 's ochtends dus dat scheelt.
De bedoeling is dat jij je avond herindeelt,
Omdat wij erop vertrouwen dat jij bovenstaande doet,
Hebben wij nog een extra cadeautje bijgevoegd.
Lekker robuust en extra sterk,
Dit is voor jou het halve werk!

Waardering: 5.29 met 28 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Jannet

Printbare versie
Vertel vrienden en vriendinnen over dit Sinterklaasgedicht:

Volgende gedicht: O het verlangen
Vorige gedicht: Ik ben de Sint